martes, 30 de agosto de 2011

31


No tengo ningún dios. Si lo tuviera, le pediría que no me deje llegar a la muerte: no todavía. Mucho me falta andar.
Hay lunas a las que todavía no ladré y soles en los que todavía no me incendié. Todavía no me sumergí en todos los mares de este mundo, que dicen que son siete, ni en todos los ríos del paraíso, que dicen que son cuatro.


En Montevideo, hay un niño que explica:
—Yo no quiero morirme nunca, porque quiero jugar siempre.


Fragmento de "El libro de los abrazos" de Eduardo Galeano.

[Agosto 2011. Antigua, Guatemala]

---

Jag har ingen gud. Om jag haft en, skulle jag ha bett honom om att inte låta mig komma till döden: inte än. Jag har långt kvar att gå. Det finns månar som jag inte har skällt till än och solar som jag inte eldat mig i. Än har jag inte dykt i alla hav i denna värld, som de säger är sju, och inte heller i alla floder i paradiset, som de säger är fyra.

I Montevideo, finns en pojke som förklarar...
– Jag vill aldrig dö, för jag vill för alltid lek...

Fragment ur "El libro de los abrazos" (Boken om kramarna) de Eduardo Galeano.


[Augusti 2011. Antigua, Guatemala]

5 comentarios:

  1. ufff!
    que buen texto!

    quiero seguir juagndo yo también!
    exitos chicas!

    besos

    ResponderEliminar
  2. Hermoso!
    Les robo una frase. ¡Que sigan viajando y comiendo tamales de alegría :)!

    ResponderEliminar
  3. Estoy probando como hacer para publicar un comentario!!!

    ResponderEliminar
  4. Ahi está jajaa, buenísimo chichis! Simplemente sigamos jugando que está re bueno! Buen texto y ni hablar de la imagen...
    Besos

    ResponderEliminar
  5. Jueguen chicas, es tiempo de juego. Yo sigo jugando. Para no morirme.

    ResponderEliminar